Tuesday, December 1, 2009

Happy Birthday


December 1, 1989, isinilang ang isang bata sa kasagsagan ng kudeta. Ikinagulat ng mga doctor dahil sa tingin nila isa na namang bta ang sisikat. 20 years later ang batnag kudeta ay lumaki at naging ganap na binata. Naging isang magandang lalaki at lubos na hinagaan ng marami, kina-inggitan ng iba ngunit lubos na minahal ng mga tao.

Ang Batang yun walang iba kung indi si spinx.Sumapit na naman ang araw na ito. Ito ang araw na ako ay nagpapalit ng edad, Kung tutu-usin di naman nagbago ang aking hitsura, mukha pa rin akong bata, gwapo makisig at khit papa ano nakakkaikit pa rin..wahahahaha..Pasintabi sa mga kumakain.

Sa puntong ito, nais ko lamang pasalamatan ang lahat ng mga kaibigna ko na naka-alala ng birthday ko.Sobra talaga akong na tas sa inyo, Umaga pa lang puno na ng mga message niyo ang cp ko, pati Facebook at Friendster ko di rin nagpa-awat sa mga bati ninyo. Sa mga nag email na rin sa akin, Salamat sa lahat ng mga bati ninyo at lalo kong nadama na kahit papaano espesyal pa rin ako sa inyo.

Sa mg hindi nakalimot, Maraming salamat, Sa mga nakalimot, greetings is always opn kahit na late.

Ngayon at akoy 20 na, hindi na ako teen ager pero nukhang teen ager pa rin,
sa muli, Thank you!...

Sunday, November 29, 2009

Ang Pagbabalik

Medyo matagal ring namahing ang blog ko na ito. Mitong nakaraan kasi ay masyado ankong maraming nkahiligan. Isa na doon ang PBB, Wala lang, siguro masarap lang na manood ng buhay ng ibang tao, sabi nga nila nakikialam sa buhay ng mya buhay. Ngayon at akoy nagbabalik, nais ko munang batiin ang mga kaibigan ko sa kabilang sulok ng mundo, sa mga nakakbasa nito Hi, sa mga hindi, Hello na lang.

Wala pa ring nagbago sa akin, ganoon pa rin naman ako ngayon, wala pa ring ipinagbago, Paminsan minsan nagiging makulit, minsan naman nagiging snabber. lumipas na ang ilang linggo na hindi ako naka pagpost ng mga hinanakit ko. Pero wala naman talaga akong hinanakit, Masaya ako sa mga nag daang linggo ng buhay ko, Kulang na lang girlfriend at pwede na akong mamatay....Hahhaha...di nga...
siguro ngayon, Girlfriend na lang talaga ang hinihingi ko sa buhay ko para makompleto ko na ang misyon ko sa mundong ito. HAnap lang muna ng hanap, balang araw, makakakita din ako nga para sa akin, hindi ako mai-inip dahil alam ko na adarating din siya, DI ako mapapagod, dahil alam kong nasa paligid lang siya, at higi sa lahat, hindi ako magsasawa dahil pag nakiita ko na siya, di ko siya pakakawalan, Hayan senti na ako...

Sana nga at makita ko na siya, Ngayong birthday ko,sana mahanap ko na siya, yan ang tangi kong hiling!...


Sa susunod naman!

Monday, November 2, 2009

Kwentong Undas


Excited talaga ako kapag nalalapit na ang undas, una, naglalabasan na ang mga nakakatakot na mga kwento ng mga kapre, tikbalang, white at black lady, dwende, aswang, manananggal at kung anu anu pang mga lamang lupa. Uso na naman ang umpukan sa bahay, makikinig sa kwentuhang katatakutan, siyempre, masaya yun, hindi ka nga lang makakatulog ng mahimbing, o di kaya ay di ka lang makapasok sa banyo at aantayin mo na lang na mag-umaga na bago ka maligo. Uso din ang takotan sa aming magkapatid, palibhasay takot talaga ang utol ko sa mga ganyan, imaginative kasi siya. Malikot ang imagination, in short praning siya pag tinatakot ko.

Bisita sa mga namayapang kamag-anak naman ang trip namin, Magkasama kami ng mga pinsan ko sa pagdalaw sa lolo namin, doon na lang kami nagkikita nina mama at iba pang kapamilya na umaga pa lang ay nandoon na, pinaka ayaw ko kasing mabilad sa araw eh.Kaya kung hindi hapon malamang gabi na ako dadalaw, Isang pagkakataon nga nang dumalaw kami ng pinsan ko sa puntod ng lolo ko, nagmarunong siya na alam niya kung nasaan ang puntod, ang daming tao at di na magkumayaw sa sementeryo. May palatandaan daw siya. Isang puno dawng tawa-tawa. Nilibot namin ang buong sementeryo pero wala kaming nakitang puno ng tawa-tawa. Buti na lang nakita kami ng mga matatandan naming kamag-anak at sinama kami. Doon na lang naming napag-alaman na ang tinutukoy pala niyang puno ay wala na, pinutol na.

Maraming pagkain ang handa sa ganitong panahon, kadalasan malagkiot, pero bakit nga ba? anu ba ang kinalaman ng mga malalgkit na pagkain sa araw na ito? dahil ba pagmalagkit, naakit nito ang mga patay, O baka naman nag trip trip lang nag mga ninuno natin ang nanggaya sa luto ng kapitbahay, pero, masarap naman ang pagkain sa ganitong mga panahon.Pag nag trip kayo ng mga bata sa inyo, pwede rin mag bahay bahay kayo, humingi ng pagkain. Magdala lang ng bilao para tiba tiba kayo sa pagkain.

Sa kabilang banada, kung uwian na, doon naman ako magpapa-iwan sa mga barkada ko sa kabilang sementeryo, sa sementeryo ng mayayaman. Masaya kasi sa kanila, may mga pakulo kasi ang saementeryo nila, kaya tumatambay kami doon kahit di naman namin kilala ang mga patay doon, maaring patay yun nga kaibigan nga kabarkada namin, Oh di kaya ay kapitbahay, o maari ring wala, mga werely aquaintaces lang, sarap kasi tumamabay sa sementeryo pag ganitong mga panahon, talagang piyesta kung piyesta.



Sabi nga nila, ang mga mahal daw natin sa buhay ay nagiging mga tala sa langit kung silay yumao, napatunayan ko na yan, isang gabi ng Nov.1, habang kami ay nasa sementeryo upang tumambay, Sa langit kami nakatingin upang pagmasdan ang mga bituin, maraming tala ang nagsisibaba, talaga sa lagit, para bang isa-isa silang nahuhulog sa langit, Wish naman ako ng wish, kais naman baka falling star na iyo. Nagpatuloy ang gabi ang patuloy din sa pag baba ang mga tala, hanggang sa makauwi na kami ng bahay ay nadoon pa rina ng tala na nagsisibabaan. Tama nga ang sinabi nila, kung ang mga tala ang siyang mga mhal natin sa buhay, marahil bumaba sila upang dalawin tayo sa araw na iyon.

Ang lungkot isipin na ngayong taon ay hindi ko magagawa ang mga nakasanayan ko tuwing undas, malayo ako sa amin eh, wala akong kapamilyang makakasama sa pagbisita sa sementeryo, di ako makakatambay doon, walang pagkaing malagkit.Siguro, ang undas na ang isa sa pinaka masayang panahon kasunod ito nga pasko ant ng bagong taon, sarap balikan ng undas, Happy Undas nga repapipz

Sunday, October 25, 2009

Away ng elementary

After Elementary days. we been to different high schools, some went to private schools in the city at kami naman na jologs ng school mas napiling mag aral sa public school, gipit kasi sa pera at mahal sa private school.

Nasa high school na kami nang time na hindi nagkasundo ang mga classmates namin noong elementary. Insecurity ba? Hindi, oh baka naman naging mayabang lang talaga ang mga nasa private school.

Yan ang naging dahilan kung bakit hindi na nag kikiboan ang mga classmates namin. Sabi nila insecure daw kaming mga nasa public schools sa kanilang mga taga pivate school, pero hindi,Bigla na lang talagang isang araw na kahit mag kita sa daan ang mga dati kong classmates, para silang mga strangers na di kilala ang isat isa. weird noh? kung gano kasaya ang buhay namin sa elementary, nawala na lang lahat dahil sa hindi malamang dahilan.

may masasabay ka sa jeep na classmates mo, pero di kau nag uusap, hay ang gulo.

hanggang sa isang araw naliwanagan na rin ako. naging mag syota ang isang taga private school at isang taga Public, ang saya. teka, nawasak na ba ang pader na pumapagitna sa aming lahat?, wala na ba ang di pag kakasunduan?

Ayon sa taga private school, di nila alam kung bakit di namin sila kinikibo, pero maging kami din ay di alam kong bakit ang mga taga private school ay di kami kinikibo, haaaaaay..para lang pala kaming mga tanga.nag-aaway sa walang dahilan.

Siguro kung may makakasalubong akong classmate ko sa elementary, wala na siguro ang mga yun, Ilang taon na rin kasi kaming di nagkikita eh. grumaduate na kami sa high school at ang iba pa graduate na rin sa college, tama lang na mag kalimutan na. pang batang away lang naman yun.

kay sarap pa ding maging bata.Ang gulo ng away.

Gusto ko sa birthday ko


1 buwan na lang at mag bibirthday na ulit ako. Ilang araw na lang yun, mga isang buwan pa pla. Ang post kung ito ay para sa mga kaibigan kong mhala ako. Siguro nag-iisip na kayo kung anu ang gusto ko sa birthday ko. Pwes, ang guto ko sa birthday ko ay Ang libro ni bob Ong na KAPITAN SINO..

Yun lang ang hinahangad ko. Please sa mga nagmamahal sa akin, mura lang ito, 130 lang poh..

masarap basahin ito eh, makakadagdag pa ito sa koleksyon ko sa mga libro niya.ako na lang yata ang walang ganito ngayon.

Please na lnag, nag mamakaawa na ako ngayon..

Para sa birthday ko, December 1, Libro lang ni Bob Ong,

Friday, October 23, 2009

Momo and Me!


Isan linggo pa bago magtakotan pero nag advance na ako. Kumakain ang teamnamin sa isang resto at doon na ang kakwentohan ng mga katakot-takot na mga experiences.

Akalain mo ba naman na sa tatlong building ng office namin (kasama na ang dating building) ay may mga taong nakikitira pala. Mga masasabi nating hindi makita ng normal na mata.Hindi naman sila bacteria pero tanging mga tao lang na may espesyal na mata ang nakakit, sila ang mga taong may third eye.

Halimbawa na lang sa office namin ngayon, may batang naglalaro daw dito. sinasabing matagal na raw ang bata sa opisina at marami na rin ang nakakexperience sa kanya. May ilan sa kasamahan ko ang may third eye kaya nakakita sila. May mga pagkakaton daw na ang bata ay tumatayo sa likuran mo at may panahong ang bata ang nakikiupo sa iyo. Scary diba....

Sa kabilang building naman daw, isang lalakeng maputik ang nagpaparamdam. Usap-usapan noon, mga dalawang taon na ang nakakalipas, habang ginagawa ang building, isang lalake ang natabunan ng lupa at di na nabuhay pa.Marahil, siya na siguro ang nagpaparamdam ng mga ganyan ngayon.

katakot...

Kahit di mo man sila makita, mararamdaman mo pa rin sila. Depende naman daw sa emosyon ng mga multo, Sinasabing masaya ang multo kung malamig siya at alam mo na may mainit naman pag hindi, Makulay din pala sila. Katulad na lang ng mga bright colors like white, sila tung tipong multo na sa bahay lang natin o sa mga building tumitira, smantalang earth colors naman ang mga multong sa mga puno o galing sa lupa.

Sabi nila, Nagpapakita lang daw sila sa mga taong matatakotin, at kapag blanko ang isip mo. Mabuti na lang at palagi akong may ginagawa.Yun nga lang pasok pa din ako sa isang criteria, Takot kasi ako.Ewan pero mukhang praning lang yata.

Habang sinusulat ko ang entry na ito, nakakaramdam ako ng kaba, baka sa aking pagpunta sa CR, ay may makasama akong bata. huwag naman sana.

Friday, October 16, 2009

Last Song Syndrome

I was listening to this song over the radio. Until This time, I cant let this song out of my head, I mean I'm tring to sing the song over and over again. I Look like crazy singing this funny tgalaog song of YM..
heres the lyrics..


Mas mahal na kita ngayon, higit pa kesa noon
Mas mahal nakita ngayon, at sa habang panahon
Wala akong pakialam sa'king nakaraan
Kahit na ako'y pinagtatawanan
Ang mahalaga'y mas mahal na kita ngayon
Dahil...
Di mo na'ko tinutulak sa'ting hagdanan
Di mo na nilalagyan ng lason ang ulam
At sa gabi pag ako'y tulog nang mahimbing
Di mo na ako tinatakpan ng unan
Di mo na sinusubsob ang mukha ko sa kalan
Di mo na'ko sinisipa sa'king harapan
At mas makinis na rin ang balat sa dibdib
Dahil hinding hindi mo na'ko pinakukulam
Ang hapdi at kirot ng sinapit ko noon
Di ko na ramdam pagkat mas mahal na kita ngayon
Mas mahal na kita ngayon
Wag ka nang magtatanong
Basta't mahal na kita ngayon
Yan ang lagi kong tugon
Kahit di mo nakikita o nararamdaman
Ang aking tuwa ay walang paglagyan
Ang alam ko lang mas mahal na kita ngayon
Dahil...
Di mo na pinapakain ng para sa pusa
Di mo na pinipitik ang mata ng pigsa
At pag sinabi o sa'king gupit ko'y maganda
Di na masyadong malakas ang iyong tawa
Di mo na'ko pinasisinghot ng paminta
Di mo na nilalagyan ng langgam sa tenga
Hindi na kulay dugo ang aking paningin
Dahil hindi na hinihiwa ng blade sa mata
Ang hapdi at kirot ng sinapit ko noon
Di ko na ramdam pagkat mas mahal na kita ngayon
Ang mahalaga'y mas mahal na kita ngayon
Dahil...
Di mo na kinukwentong satanista ako
At ang nanay ko'y nireyp ng isang maligno
Nabawasan na rin ang bukol sa ulo
dahil hindi mo na'ko pinapalo ng tubo
di mo na pinapalayas ng nakahubo
di mo na pinapalayas ng nakahubo
Di mo na pinapaligo ng bagong kulo
Medyo hindi na rin ako nagmumukhang bungo
Dahil hindi mo na dinodonate ang aking dugo
Ang hapdi at kirot ng sinapit ko noon... howohuwohuwo
(di ko na ramdam pagkat mas mahal na kita ngayon)
Kahit nasan ka man mas mahal na kita ngayon
Ang cute mo naman bagay ka sa iyong... ATAUL...
Hay salamat!

I cant get it over..
mwahahahah...

its so funny, ...

Hayskul!

i got this quiz from friendster. I answered this quiz, I enjoyed answering this because it makes me remember my high school life!

HS life
1. Inaaway mo ba yung guard sa gate niyo pag di
ka pinapapasok?

> Oo


2. Lagi ka bang nalelate?
>minsan pag puyat!

3. Complete uniform ka ba lagi?
> Oo naman!, ako pa

4. Sumusunod ka ba lagi sa mga school rules?
>Oo naman, mabait na bata eh!

5. Kumakanta ka ba ng Pambansang Awit at
School Hymn?

> Of course....

6. Active ka ba sa klase?
> yes, kailangan eh!

7. Mababa ba ang IQ mo o mataas?
>mataas, matalino daw ako!...sabi nila!

8. Nakikipagdaldalan ka ba habang
naglelesson ang teacher?

>madalas!

9. Hinaharass mo ba ang mga teacher niyo?
>hindi, hindi hindi, hindi ko kaya...

10. Napapunta ka na ba sa prefect of
discipline’s office dahil sa kabalbalan?

>hindi pa!..gusto ko sanan pero hindi nagkaroon ng chance na mapunta dun

11. Napahiya ka na ba sa klase?
>hmmmmp? Oo, nakakinis, parang gusto mong matunaw!

12. Napahiya ka na ba ng teacher sa klase?
>Hindi pa!...

13. Gumagawa ka ba ng assignments o copya
> minsan ako, minsan sila, hahhaah...tulungan kasi yan....

14. Kumakain ka ba tuwing break?
>Oo,
15. Ano ang first line ng School Hymn ninyo?
::: Oh hail to thee our alma mater hail talisay High

16. Naging medalist ka na ba?
>Oo

17. Nangotong ka na ba sa kaklase m?
>minsan kapag napagtitripan ko sila, tig pipiso yun, minsan sa ibang section, minsan sa mga kakilala


18. Natutulog ka ba sa klase?
>hindi, mahirap na baka may ma miss kang happenings

19. Pumapasok ka ba sa ibang room kahit na may
klase sila?

>Oo sa room ng kaibigan ko, nag seat in ako..walang magawa eh

20. Gusto mo ba ang mga patakaran ninyo
sanyong eskwelahan?

>Ok lang...

21. Nagtetext ka ba habang nagkaklase kayo?
>Oo naman...adik ako sa text noon..

22. Nagdadala ka ba ng mga pagkain sa room
niyo?

>Hindi, may disiplina ako, pero humihingi ako sa mga classmates ko na nagdadala...

23. Ano ang pinakamahirap na subject para sa
iyo?

>Physics...Grrrrrr.....
24. Natawag mo na bang “sir” ang ma’am nyo, at
“ma’am” ang sir niyo?

>NO,

25. Ano ang pangalan ng eskuwelahan mo?
>Rafael B. Lacson MEmorial High School

26. Naaksidente ka na ba sa school? anong
klaseng aksidente?

>Hindi pa....

27. Ano ang laging kinakain mong pagkain sa
canteen?

>masaya na ako noon sa mga chips and curls, pero may masarap  din na sopas pero all time fav ko ang hotdog in stick!... yummmy!....

28. in general, love mo highschool?
>Oo naman, siyempre, talaga...sarap balikan,

____________________________________________________________________

Try nyo rin ang quiz na to!..masaya To!....

Sunday, October 11, 2009

Torpe 911




When i step in your world
I never heard a single word
You just gave me a smile
When i greeted you and say hi


Your Smile gave me happiness
And even gave a lot of peace and restlessness
You showed me the way
Now I don't know what to say




I understand what you feel
You understand what i feel
I promise you what i have
But you let it just like that


I tried to get your love
Because i am deeply in love
I tried to be your man
But its hard to have a woman like you


I'm always there to cheer you up
Give a hand  and made you laugh
Give my shoulders for you to cry on
My hand was there to carry you on


But all of that means nothing to you
All of that was useless for you
You choose to hurt me
You choose to reject me


Now as i remember those hings
I can picture you're face that smiling
Why is it hard to forget
a woman that i cant get


You have you're own life now
I have mine too
Though you hurt me that much
I will still love you so much






Saturday, October 10, 2009

Cosplay

December 16 2009, its gonna be a big day in our company. Its gonna be a big night for us. Its thevdate of our year end celebration.To top the date, our company finally decide the theme that we our going to have,and its gonna be a COSPLAY.


I'm a bit excited for this. Imagine everybody is up for their costume.The party should be a combination of western and Asian character.So imagine your favorite character come in 1 in the night of celebration of the company.


As of now i'm thinking of what character should i play,


can i be a wizard like harry?









How about L?





Or to be a ninja like naruto?

What are you up to?

Its nice so see that once in a while you are relaxing. Sitting down in the comfort of your room reading books and totally thinking of nothing.


That is actually what im up to at this moment. Im just siting in the room, having a book in my hand and reading. Its fantastic. Especially when its a Bob Ong book. Its just that i dont want to go out nowadyas and expose my self under the heavy heat of the sun. Though it is supposed to be cool season the other way around happened to us.


After reading books i'm just letting my self to be busy by writing some stuff. Really!, Im into writing, Im going to post some of my writings soon.


For now i'm also enjoying reading books,


Question:
What are you upto right now.?

Friday, October 9, 2009

Bob Ong


Im still getting the Bob ong fever, Perhaps, masyado lang akong nadadala sa mag libro ni Bob Ong. Siguro masasabi ko na fan talaga ako ng taong ito. kaya nararapat lang na bigayan ko rin siyan ng space sa aking munting blog. masaya kasing basahin ang libro ni Bon Ong, yung tipong napapatawa ka sa mga seryosong isyu na kanyang tianatalakay. Magalaing ang istilo ng kanyang pagkakasulat. 


siya ang may akda nga mga aklat na, ABNKKBSNPLAko, Bakit baliktad magbasa ang mga pilipino, Paboritong lbro ni hudas, alamat ng gubat, stainless longanisa, mac Arthur at ang pinaka bagong libro na Kapitan Sino. 


Narito naman ang mag kowts ni Bob Ong kuha sa kanyang mga Libro:



Tungkol sa Love

>"Kung hindi mo mahal and isang tao, wag ka nang magpakita ng motibo para mahalin ka nya.."


>"Lahat naman ng tao sumeseryoso pag tinamaan ng pagmamahal.. Yun nga lang, hindi lahat matibay para sa temptasyon."


>"Gamitin ang puso para alagaan ang taong malapit sayo. Gamitin ang utak para alagaan ang sarili mo."


>"Huwag mong bitawan ang bagay na hindi mo kayang makitang hawak ng iba."

"Huwag mong hawakan kung alam mong bibitawan mo lang."

"Huwag na huwag ka hahawak kapag alam mong may hawak ka na."

"Parang elevator lang yan eh, bakit mo pagsisiksikan ung sarili mo kung walang pwesto para sayo. Eh meron naman hagdan, ayaw mo lang pansinin."

"Kung maghihintay ka nang lalandi sayo, walang mangyayari sa buhay mo.. Dapat lumandi ka din."

"Pag may mahal ka at ayaw sayo, hayaan mo. Malay mo sa mga susunod na araw ayaw mo na din sa kanya, naunahan ka lang."

"Hiwalayan na kung di ka na masaya. Walang gamot sa tanga kundi pagkukusa."

"Pag hindi ka mahal ng mahal mo wag ka magreklamo. Kasi may mga tao rin na di mo mahal pero mahal ka.. Kaya quits lang."

"Bakit ba ayaw matulog ng mga bata sa tanghali? alam ba nilang pag natuto silang umibig e hindi na sila makakatulog kahit gusto nila?"

"Hindi lungkot o takot ang mahirap sa pag-iisa kundi ang pagtanggap na sa bilyon-bilyong tao sa mundo, wala man lang nakipaglaban upang makasama ka."

"Kung nagmahal ka ng taong di dapat at nasaktan ka, wag mong sisihin ang puso mo. Tumitibok lang yan para mag-supply ng dugo sa katawan mo. Ngayon, kung magaling ka sa anatomy at ang sisisihin mo naman ay ang hypothalamus mo na kumokontrol ng emotions mo, mali ka pa rin! Bakit? Utang na loob! Wag Mong isisi sa body organs mo ang mga sama ng loob mo sa buhay! Tandaan mo: magiging masaya ka lang kung matututo kang tanggapin na hindi ang puso, utak, atay o bituka mo ang may kasalanan sa lahat ng nangyari sayo, kundi IKAW mismo!"




Tungkol sa buhay estudyante

"Mag-aral maigi. Kung titigil ka sa pag-aaral, manghihinayang ka pagtanda mo dahil hindi mo naranasan ang kakaibang ligayang dulot ng mga araw na walang pasok o suspendido ang klase o absent ang teacher. (Haaay, sarap!)."

"Nalaman kong marami palang libreng lecture sa mundo, ikaw ang gagawa ng syllabus. Maraming teacher sa labas ng eskuwelahan, desisyon mo kung kanino ka magpapaturo. Lahat tayo enrolled ngayon sa isang university, maraming subject na mahirap, pero dahil libre, ikaw ang talo kung nag-drop ka.

“Isa-isa tayong ga-graduate, iba't-ibang paraan. tanging diploma ay ang mga alaala ng kung ano mang tulong o pagmamahal ang iniwan natin sa mundong pinangarap nating baguhin minsan..."

"Hikayatin mo lahat ng kakilala mo na magkaroon ng kahit isa man lang paboritong libro sa buhay nila. Dahil wala nang mas kawawa pa sa mga taong literado pero hindi nagbabasa."

"dalawang dekada ka lang mag-aaral. kung 'di mo pagtityagaan, limang dekada ng kahirapan ang kapalit. sobrang lugi. kung alam lang 'yan ng mga kabataan, sa pananaw ko ehh walang gugustuhing umiwas sa eskwela."




Tungkol sa Buhay-buhay
 
"nalaman kong hindi final exam ang passing rate ng buhay. hindi ito multiple choice, identification, true or false, enumeration or fill-in-the- blanks na sinasagutan kundi essay na isinusulat araw-araw. Huhusgahan ito hindi base sa kung tama o mali ang sagot, kundi base sa kung may kabuluhan ang mga Isinulat o wala. Allowed ang erasures."

"Kumain ka na ng siopao na may palamang pusa o maglakad sa bubog nang nakayapak, pero wag na wag kang susubok mag-drugs. Kung hindi mo kayang umiwas, humingi ka ng tulong sa mga magulang mo dahil alam nila kung saan ang mga murang supplier at hindi ka nila iisahan."

"Mangarap ka at abutin mo. Wag mong sisihin ang sira mong pamilya, palpak mong syota, pilay mong tuta, o mga lumilipad na ipis. Kung may pagkukulang sa'yo mga magulang mo, pwde kang manisi at maging rebelde. Tumigil ka sa pag-aaral, mag-asawa ka, mag-drugs ka, magpakulay ka ng buhok sa kili-kili. Sa bandang huli, ikaw din ang biktima. Rebeldeng walang napatunayan at bait sa sarili."

"Tuparin ang mga pangarap. Obligasyon mo yan sa sarili mo. Kung gusto mo mang kumain ng balde-baldeng lupa para malagay ka sa Guinness Book of World Records at maipagmalaki ng bansa natin, sige lang. Nosi balasi. wag mong pansinin ang sasabihin ng mga taong susubok humarang sa'yo. Kung hindi nagsumikap ang mga scientist noon, hindi pa rin tayo dapat nakatira sa jupiter ngayon. Pero hindi pa rin naman talaga tayo nakatira sa Jupiter dahil nga hindi nagsumikap ang mga scientist noon. Kita mo yung moral lesson?"

"Nalaman kong habang lumalaki ka, maraming beses kang madadapa. Bumangon ka man ulit o hindi, magpapatuloy ang buhay, iikot ang mundo, at mauubos ang oras."

















Halo-halo, samot-saring kowts ni Bob

"Wag magmadali sa pag-aasawa. Tatlo, lima , sampung taon sa hinaharap, mag-iiba pa ang pamantayan mo at maiisip mong di pala tamang pumili ng kapareha dahil lang sa kaboses niya si Debbie Gibson o magaling mag-breakdance. Totoong mas importante ang kalooban ng tao higit anuman. Sa paglipas ng panahon, maging ang mga crush ng bayan sa eskwelahan e nagmumukha ring pandesal. Maniwala ka."

"ayokong nasasanay sa mga bagay na pwede namang wala sa buhay ko."

"hinahanap mo nga ba ako o ang kawalan ko?"

"hindi dahil sa hindi mo naiintindihan ang isang bagay ay kasinungalingan na ito. at hindi lahat ng kaya mong intindihin ay katotohanan. "

"Sabi nila, sa kahit ano raw problema, isang tao lang ang makakatulong sa'yo - ang sarili mo. Tama sila. Isinuplong ako ng sarili ko. Kaya siguro namigay ng konsyensya ang Diyos, alam niyang hindi sa lahat ng oras e gumagana ang utak ng tao."

"Obligasyon kong maglayag, karapatan kong pumunta sa kung saan ko gusto, responsibilidad ko ang buhay ko."

"Masama akong tao, tulad mo, sa parehong paraan na mabuti kang tao, tulad ko."

"Mas mabuting mabigo sa paggawa ng isang bagay kesa magtagumpay sa paggawa ng wala."

"iba ang walang ginagawa sa gumagawa ng wala."

"iba ang informal gramar sa mali!!!"

"Para san ba ang cellphone na may camera? Kung kailangan sa buhay un, dapat matagal na kong patay."

"Pare, isa kang totoong tao at walang halong kasinungalingan. In English, FACT you, pare. Totoo ka. In English, FACT you!"

Thursday, October 8, 2009

May Bob Ong na rin Ako





Matagal ko ring hinanap ang librong ito. Sa wakas ay mayroon na rin ako.


Ito ay ang mga books ni Bob Ong, ilang bookstore din ang napuntahan ko bago ako makahanap, ilang branch ng National at book sale pero nasa fully book lang pala makikita.


Una akong nag ka interest sa mga libro ni Bob ong nang minsan mapag usapan siya ng mga bloggero, palagi kasing bukambibig nila na magaling si Bob Ong. Napagtanong ko din si Bob Ong sa mga kaibigan ko at laking gulat ko, Ohhh Shit!, bakit hindi ko siya kilala.


Sa tulong ni Mr. Google, nakabasa ako ng mga sulat ni Bob Ong, mga kowts at mga kung anu anu pa na gawa ni Bob Ong.


Kung tititngnan ang mga akda ni pareng bob, s unang tingin ay mukha lang itong biro, pero sa kabilang daku nito ay nandoon ang mga malalim na kahulugan ng mga sulatin niya.


Kaya ko nga hinanap talaga ang kanyang mga libro. mas naging fan ako ni Bob Ong matapos kong mabasa ang ilan sa mga aklat niya. Kaya plano ko ngayon na ma completo ang 7 aklat niya. Siguro by the end of this year completo na siya. mwahahahahah...


mayroon pa lang akong ABNKKBSNPLAko at ang paboritong libro ni hudas,




sarap basahin at talagang gugulong ka sa tawa..


mabuhay ka Bob Ong...


P.S.
Sa mga kaibigan ko diyan na balak akong bigyan ng regalo, di na kau mapapagastos, heto lang solve na ako!. bigyan niyo naman ako ng libro!....

Monday, October 5, 2009

Blogging

Heto na naman ako sa pang apat na entry ko ngayong gabi. Sa ika apat na entry na ito, hindi ko pa rin lubos maisip kung anu ba talaga ang nais kong isulat. Bakit ba ako nagsususlat sa blogsperong ito. Bakit palagi na lang akong problemado sa tuwing di ko alam ang mga isususlat ko sa blog ko.


Sa isang post ng kapatid natin dito sa blogsphere. ISang kataga ang labis na pumukaw sa damdamin ko bilang blogero, "Magsulat ka. Hindi dahil gusto mo kundi nabubuhay ka. Huwag mong intindihin kung sino o kung may magbabasa. Ilabas mo ang opinyon mo sa mundo. Maki-alam ka. Huwag mong iisipin na hindi ka biniyayaan ng talento sa pagsusulat"


Tama siya, dapat bawat sa atin ay magsulat dahil lahat tayo ay binigyan ng talento na magsulat. Huwag ikahiya ang mga entry natin, bawat entry ay mahalaga sa bawat isa sa atin. Huwag isispin ang mga reaksyon ng mga tao, Ang importante ay naipalabas mo ang damdamin mo. Huwag matakt magsulat. Lahat tayo ay nabigyan ng talento sa pagsususlat, may kani-kaniyang stayl tayong ginagamit. Kahit na none sense itong post na ito, ok lang nakadagdag naman ito sa blog ko.

Sunday, October 4, 2009

Parang Ako

share ko lang sa inyo itong text message na natanggap ko, ang say!. parang akong ako talaga ang jke na to!...




Minsan, pinaupo ako sa gitna ng kuwartong puno ng tao… ayun! Nauso ang CENTER OF ATTRACTION.
Eh sa sobrang kaba, hinimatay ako… Du’n naimbento ang term na DROP DEAD GORGEOUS.
Tapos, hinuli ako ng pulis. Ano’ng kaso? POSSESSION OF A KILLER SMILE daw.
Sa sobrang inis, tinakpan ko na lang ng panyo ang mukha ko. Du’n nagsimula ang WHOLESOME IMAGE.
Pero may sumaksak sa akin bigla. Du’n nauso ang SAKSAKAN NG GWAPO
Walang kahangin-hangin.

Emo emohan!

Di naman ako emo, pero bakit ako gumaganito ngayon. Bakit ba kahit ilang ulit niya na akong itaboy, Itakwil, awayin at bastedin. Heto pa rin ako at pilit na ginigiit ang sarili ko, including ang pinaka mahal kong puso para sa kanya. Siguro umaasa pa rin ako, na sana, isang araw, ma touch ang puso niya at mahalin niya rin ako.Pero heto, sa ika Nth na pagkakataon. Muli na naman akong sinaktan ng babaeng yun.

Niligawan ko siya ulit. Seryoso na seryoso ako. Parang kinarir na talaga ang ginawa ko. Parang pakiramdam ko, this time kaya ko nang mabihag ang kanyang puso. Kahit na long distance na ligawan, pinatolan ko. wala naman kasing masama sa mga ganitong klase ng romansa. mas romantic nga eh, at mukhang magiging achievement ko pa ito kung mapapasagot ko siya.


Ilang linggo rin ang tinagal nun, text ako nagtext. Mga bati sa umaga at sa pagtulog niya, nasiyahan din naman ang puso ko nang tumawag siya sa akin. para akong lumutang sa cloud 9. Parang lumipad akong bigla sa mga ulap ng marinig ang mala anghel niyang boses at binigyan ng pag-asa ang mus-mus kong puso.

Isang araw, isang kaibigan ang nagbigay ng linaw sa isip ko. Ang babaeng pangarap ko, ay panagrap na natupad na pala ng iba. Bigala akong lumagapak mula sa cloud 9, bumagsak sa aking pagkakalipad.

Bigla akong napatingin sa salamin at ginawang one sided ang aking buhok, napapunta sa sulok at nagmokmok. di naman ako emo, pero bakit nag sesentitihan ako sa babaeng yun. Bakit ko pa siya iniisip kahit na makailang ulit na niya akong balewalain, heto akot si Mr. Gago, pilit na nakikisiksik sa puso niyang may laman na pala.

Ganito ba dapat manligaw? Sa susunod, di na ako paloloko, Kung ayaw niya sa puso ko, di ko ito ipipilit. marami pang gustong umangkin nito, marami pa akong makikilala. Sana sa susunod, di na nila ako gawing emo kung sasaktan nila ako.

iba kung magmahal ang Torpe!..mamahalin ka at aalagaan, pero ang torpe pag nagalit, nagiging emo, Masakit!

Saturday, October 3, 2009

Oi nagbabalik ako!

Oi, nandito na naman ako. Naaliw lang ako sa pagbabasa ng mga blog ng mga kapatid nating blogero. Nakaka-aliw talagang basahin ang mga blog nila. Sa pagbabasa mo marami ka talangang matutunan. May mga topic kasing nakakatuwang basahin. Marami sa mga kasamahan nating mga bloggers kasi ang likas na magagaling. Ano ba naman ang panama ko sa kanila. Ang iba kasi diyan ay yung tipong ipinanganak na may laptop sa tiyan. Kaya ayun blog lang ng blog. Parang magkakalagnat kung hindi mag boblog.

Maraming istilo kasi sila sa pagsusulat. Ang iba may senti-sentihan. Nag iba naman ginagawang diary ang Blogsphere, meron naman diyan na pagpapatawa ang istayl, at blog na wala lang, pero may angas. gaya ng blog ko. Walang ka dating dating. wala naman kasing mga importanteng nakasulat dito. Parang blog lang siya ng isang frustrated writer. Nakaka-awa. Pero kahit na ganito lang to, eh pilit pa rin akong nagsusulat dito. Parausan na lang kasi itong blog na ito ng mag bagay bagay. efective naman siya kahit papano.

Nitong mga nakaraang araw kasi, para akong stress. Stress ako sa lahat. ewan ko ba kung bakit ako na stress. siguro dahil, trip lang ng katwan kung ma stress. Para rin kasing bagyong ondoy tong si brain eh. Siguro dahil din sa marami akong iniisip. Isa na diyan ang lablayp ko. mag 20 na ako sa december, gift ko ha, pero wala pa rin akong girlfriend hanggang ngayon. Anu ba kasi ang problema sa akin. Di naman ako pangit. yung ibang pangit nga diyan, kahit na di magawang mag hilamos at umayos ng sarili ay siya namang nakakbingwit ng mga magagandang dilag. Bakit kaming mga pinanaganak na gwapo ay di makahanap ng kahit isang binibini na magmamahal sa amin. Yun na nga lang ang hinihiling ko kay bro' sa pasko eh. Kahit di na niya ibigay ang iphone na hinihiling ko mabigyan niya lang ako ng girlfriend eh solve na ang bagong taon ko. Ayoko ko nmana kasing maging binata habang buhay. Pwede na kasi yung di kagandahan basta mayaman. Ok na yun. siguro pag mayaman siya yayaman na rin ako, at makakahanap na rin ako ng magandang asawa. Pero kung walang ganoon, kahit sino na lang basta mahal ako.

siya sige na, salamat sa pagdaan niyo sa blog ko. daan kau ulit at daan din ako sa inyo para daanan tayo. Sana naman sa susunod na dalaw niyo eh mag comment naman kayo para di na maging amagin ang blog ko.

Wednesday, September 30, 2009

Posting for Nothing!

Hmmmm... as i am sitting in my front of this computer, I don't know what to write, Maybe its just a need for me to update this blog. I dont have an entry for a bit quite long. I dont know what to write. Let me just press the keys of the keyboard.

ndksfdlkfklfklfhlkj;jr;w jfkdfkdkfdmfnklfasfklsdnfdkfhklfklfhdfjlkdjfdkjfdkfhdsfd

i think thats it fo now i should be able to think of a better entry in the next following day!.

The oNdoy LAdy


After the ondoy tragedy, many filipinos were greatly devastated. Internet in some way, helps to dessimenate information, gathered pledges and prayers to the victim of the calamity. The social networking sites like facebook, multiply, twitter, plurk etc., are the means of our kababayan to condole and to reach out to our kababayans by the message of prayers and pledges that they posting in the said sites. One of the outgrowing issue was the post of an OFW...

While the philippines was so saddended about the tragedy, here came the insensitive OFW who post to the Social sites sayng things such as that theres a lot of sinners in the philippines ang our country deserves and shes so lcky for she was in dubai.


(to see the image click the picture)

did anyone know this girl?

She is an OFW in dubai, her name is, Jacque Bermejo, an insensitive OFW,
You are still a filipino and its in your blood, I hope that you dont have any relative that was happened to be a victi, we will be praying you that karma will not hit you in th worst ways it could be. Youll gonna be back to the philippines and sooner or later you will be a candidate for the persona non grata.

To the governmet, lets make sure that when we import our OFW 's outside, lets make sure that they still have their morality. Shes a shame to our country.

Bayahihan Spirit!

Saturday, September 27, i woke up very early with the unbelievable coldness in the air, Well i dont think of anything, though news were saying of the tropical storm ondoy (international name;:Ketsana), weather in our place is just cloudy with some raindrops from time to time. I was enjoying my time browsing during my shift without knowing that the storm was a bit serious. I am talking to a friend over the net when she suddenly ended the converstaion, "gabaha na di sa office", she said to me and bid her goodbye! I tried to research the whetear and its just saying that threir palce belongs to signal number2. They never expected this storm to be that serious, even me thought that storm would be just an ordinary storm that will just come and go. Saturday when i went home, I opened the TV and watch for the updates of the storm. As i watch the shows that i usually watched on weekends, the host was not able to make it to the show, as they said, they are all stranded. New brigade and news maranthon was very vissible, giving updates for the storm. I was shocked when news said, that the water in some areas was rooftop high, people are needed to be evacuate in higher places. Rich and poor are the victims of the storm. Some loose their stuff, some loose! their cars, their houses but some loose their lives. Unbelievable but true, The storm gave off a rain that was good for a month.










The following day, Its nice to see that a lot of organization started a relief and retrieval operation for the victims of the tropical storm Ondoy. The Bayanihan spirit once again uttered in every heart of every filipino. Helping hands were put together. And as i write this entry our office is doing its own share, giving our personal help to our friends who are deeplu devastated by the tropical storm. Its so sad that some of our brothers and sister lost everything. They need to start from scratch, I noted one of the victims said in an interview in TV patrol." Isipin na lang daw namin na bagong kasal kami" That's the real pinoy blood, pinoy can hide the emotion and can stay strong!


P.S
Lets pray for the soul of those who died in the storm and for the victims lets pray to give them strenght to overcome this. Lets do our share, lets help them in all our means!

Saturday, September 19, 2009

Christmas Kick off!



September is here, its officially the start of Christmas, I'm kinda late for this entry but at least i made it for the season. Its gonna be 97 days to go before Christmas Day, Exciting! We will be again celebrating the birth of Bro!. Its a thought that we just celebrated it and pooooofff! here we go again, having Another christmas in our lives, But for me, it might be a whole lot different Christmas this year.

Every year, we are helping mom to decorate the house. Im am putting the lights n the house. Putting some decors since they cant resch the ceilling and the wall. Guy stuff dude! common!, But this year, i cant do that. Well there's my counsin willing to that.

Preparing the gifts, as always, im always thinking of a nice gift for my friend, im a type of person that do not care of the gift received, i more than care of the gifts that i will give, i dont want to fail the expectation of a friend. I take care of the gifts. hehehe, you can gift me what you want, but for me, i might give you the sun, stars and the moon, oH, sounds like a pick-up lines.

We will be soon hearing Christmas carols. I used to be a choir member. We always do some caroling job. Not to mention the rehearsals that we do. Going home late to practice. But unfortunately, this year, our tito and tita where we used to sing during the season will miss me. I might not going to attend the caroling.

The most thing is, I might ot going home for our noche buena. if it will happen, its gonna be my first time to be away from my family. for my 19 years, I might be away from them during that day. How sad.

But for now, I still have 97 days ahead to plan for a better christmas, I might face a different phase of the season, the important thing is. I can celebrate the birth of the savior, and i will always remember how my family used to be.! for now, I will be thinking of the presents i could give to my family and friends, 97 days is not bad to prepare. But in my space here in blogsphere, I am warmly welcoming the Christmas season... Wuhuuu!...

Friday, September 18, 2009

Pambihirang Buhay!

3 taon na ang habolan natin, bakit mo ba ako pinahihirapan, may pag-asa pa ba ako sa iyo? Marahil palagi ko na lamang tanong ito sa sarili ko. Maka ilang ulit ko nang sinubuikan, pero wala, Olats parin. siguro nga at hindi ko pa panahon na m,ag ka girlfriend. Bakit ang mga kaibigan ko may mga girlfriend na, ang iba parang sanay na sa buhay pag-ibig. Ako bakit wala pa.

Ka isa-isang babae lang ang nagustuhan ko sa buhay. Mahinhin, tahimik pero matalino. Makwela naman siya. naging magkaibigan kami noon, naging magka grupo kami hanngang sa grumaduate kami, nagtataka nga ako na wala siya sa listahan ng mga gustongniyang lalake, pero mapaglaro itong si cupido, pinana ang tahimik kong puso patungo sa kanya. Grumaduate na nga kami. Sadyang mapaglaro ang tadhana upang pagsamahin kami sa isang eskwelahan, hindi kami naging magkaklase pero ewan ko ba at kung may anong espirito na palaging nagdadala sa akin patungo sa kanya. Kilala na ako g mga kaibigan niya, pero bakit di parin niya napansin. Sinasabayan ko na siyapauwi, tumutulong sa assignments niya, pero bakit parang isa siyang manhid na di makapansin sa mga ginagawa ko para sa kanya. Kulang na lang hatakin ko ang buwan at mga bitwin para sa kanya. Kumuha kami ng majors at nagsama kami sa isang major, doon magkaklase na kami. hayyy.. natuwa ako, pero sandali lang iyon, na tsismis kasi siya, may boyfriend na daw. Siyempre di ako naniwala, wala kasi siyang nabanggit tungkol diyan, kaya naghinay ako. di ko rin binanggit sa kanya. Isang araw, napag desisyonan ko na sabihan sa kanya. Hinintay ko siya na makauwi para samahan. Masaya niya akong sinalubong, sa loob ko, panahon na para sabihin ko ito. haisssst... excited siya, may magandang balita siya. biglang nasabi niyang may boyfriend na siya, nasa cafeteria naghihintay, nanghina ang mga tuhod ko, umalis ako nang walang paalam, di ko siya pinansin, mukhang naagdadahilan na lang ako upang di kami magsama, kesyo may sakit ako o may gagawin.......


to be continue.......

Finally!

After a month of being assigned to a busy account, i am now back to the world of blogging, I was once again transferred to a new account but this time its more loose, were the pioneer batch so less job, we are on the testing basis, so we are having more idle. I have more time to browse, to chat and to blog. for the last month of my job, i feel so exhausted, a very busy sched, you need to work for like about 12 hours, good thing its just happened once, the moment you start your shift, you can no longer explain the busy surrounding that you will have. Haisssst.....So basically its too busy, But as i said, Im back to my real world, thank God... See you again in my next post...

Friday, September 11, 2009

Such a Good Boy..

It was a long rest day for me. I have given consecutive rest day. It was an oppurtunity for me since the last month my rest days was split. I cant do anything but to have that day off knowing that its our manager who set it for the account. Whaaaaat? That rest days seems to be a lot nightmare for me, you cant do anything,  just rest for a day, i mean the whole day, you will be unproductive because of it. Anyway, Let me talk more about my rest day. Because it was a consecutive rest day, I planned to go to the mall, its been 2 months since the last time that i was able to step to that kind of place. I felt like I was a kid getting to the rides for the first time. I am getting sarcastic, Good thing that i have money that time to treat myself, after all i desreve to give myself a present after all the hardship that i got the past days.! Huhhhh! I was able ton buy some shirts and a pants, its like a shopping galore. Nyaahhhh! I just open my cabinet, and pooooof, Im running out of clothes, just kidding, Kidding aside,tiring it is, but its much fun doing than sitting around, resting and, doing nothing at all, I also took that rest day to think and to decide whether to go home, or to stay. And all of the sudden i received an email that i have a training for a new account. Yes a new account, i was glad that i will be transfer knowing that i want to get rid of the customers i handled on my present account, im not used to them, though i should be. So i need to wrap things up. give a phone call to my mom, saying that im not gonna be home for the weekend. Im so sad because its a city fiesta, everybody is so high spirit to know that city fiesta is the most awaited time of our barkada, I'm indeed a Fiesta kid, i grew up looking forward for every fiesta that will be going on. I felt very frustrated thinking that its gonna be a big celebration for the City. I realized the street party, the food and of course the gigs with friends. To forgot the sadness. I put my self to my room, I woke up with a lot of mess in our room. I mean the room is really messed out. I was kinda upset, but i should start my day right. I cleaned the house, organized the room, I opened my cabinet and it was like living narnia.So i fixed it myself, picture below is my cabinet after i fixed it.



Shirts and stuff




Shorts and Pants

huhuuhuh... the next rest day i hope it will
be agin consecutive coz i need to make fun, I need to enjoy my life, and most off, all i need to rest. AS of now i dont have plan, eventually im gonna see it for my self, i should read my journals now, where to go next week. hahahaha

Sunday, August 16, 2009

What a week

hell yeah, what a week, its been a long time since i updated this blog. I was kinda busy, I was transfered to different Account that makes me feel and understand the word busy. Lets start a this post with a good news. I was happy to know that my friend Karen is finally happy with her relationship. Wahhhhh, why should I, she deserve it. she changed a lot, courtesy of baby boi. another good news, Remember a friend that i offer a post, he is finally in a recovery stage, but again he should take another 4 sessions of chemo therapy, he already have 2 sessions and as per my friend he is in the state of recovery, maybe under chemo is just a part of it. Wow, a lot of good news. how is it. I am really happy about it. I can say that bro never leave our side. Im trying very hard not to eat that much but, i cant make it. I was that much, self control is too illusive. Last week, i went to Physical Exam, We waited for about 4 hours after our graveyard shift just to have our physical exam. I could be fine, but the thing is i have a chance to have it the day before, but im too lazy and did not go for the test, so after shift with a tantrum of work we line up to be check by a physician. But anyway, it was fun, i was able to meet new company friends. By the way i have my rosary beads from cebu metro cathedral, its not that much very precious like others do, but it has a value that i truly appreciated. Im starting to pray my rosary again. Thanks for the cebu Cathedral Sister for selling this to me. All of this things are nothing for the biggest and most extravagant happening this week, the regularization exam, i tried to take it, and i cannot believe a common sense exam, I almost failed it. And the job that i have for almost 4 months almost failed. What the heck, anyway, i was able to pas the first part, but the 2 nd part are still floating, they are still talking about it, and hopefully 3 weeks ago they will reveal the result. lets cross our finger to this. its been a tiring week, good thing i can stop and have my 1 day break until i go on and face... this week must be though but i was able to survive. Hope the following week will be more lighter. no matter waht i will still manage to have fun.

Saturday, August 15, 2009

GI Joe experience


Hell Yah... wow, amazing, incredible, I mean one word will not be enough to describe what GI joe for me is. It is so amazing that blown me away. I was able to watch GI Joe, well im not a fan of ths comic epic but i used to have some toys. The movie is so action-packed that you cannot miss 1 scene on it. The explosions the sword fighting and the weapons and mobile are also worth watching for. the Characters in the movie are very good. The twist of the character ana was highly commended from a very strong antagonist she ended up being the savior of the GI Joe group by saving the life of duke from his brother Rex. The scenes are amazingly made. from the huge ambush in the woods to the attack f Eiffel tower, to the training in the pit and of course the water scene action scene. the gadgets were also highlighted in the movie. the big ships and various plane form two equal group was also mentioned in the movie. Though it was a transformer/star Trek movie, i can say that the movie alone can bring your mind to the imaginations which never limits you. It will talk about science and technology and that makes this movie the ever loved movie of the summer. Im looking forward for the sequel of the movie.

Wednesday, August 12, 2009

My love life

It was suggested by a friend ("Kirby") to tell about my love story. Well to tell you, my love story is not that romantic, Its not that interesting. I am an active member of NGSB or also known as No Girlfriend since birth. It could be because I'm not a type of person who will go out and look for a date, but i am a type of person who will enjoy the moment while its there. Never in my entire life i think to court a girl. I have my own principle that the girl should give a motives in order for me to react in the stimuli. I don't want to be busted, i don't want to be trashed and wasted and most of all i cannot afford to loose. I always bear in my mind that, girls will never be a problem to me. But of course we cannot hide the fact that once in our life we were able to have girls who brought us the way we are today. As they say, They are the factors for me become a better man. let me tell you this girls. its a secret but let me tell you now i will not give the names, they might read this post.

let's start with "siopao"", siopao was my first love. Maybe because we used to be neighbors before. she just live nearby so i can see her everyday, shes a type of girl who always smiles, and when did it., i always carried away by blushing too much. She was even my inspiration in getting circumcized. My mom told me that when i will be circumcized, i can marry siopao. funny to think but the love i had for her ran until my youger years in elementary. until i met, "Kulot", it was grade 5 then when i met her. Shes charming, shes not that kind who will make "pa-cute" when you see a a guy. maybe her simplicity as a girl made her stand out for me. We became closed friends. im ot taking advantage though but i enjoy her company, I was able to met her family and became a part of it. Her mom even wishes me good luck in my contest. It feels like i belong to their family. But here comes a point that we will be parting each other, her mom decided to send her to a different school, i was dissapointed knowing that i am pretty sure that i should pursue this feeling is the time that we will not see each other now. So instead of thinking of her. I indulged my self into studying, I read a lot of books just to forget that she will be spend her high school days somewhere out there. life went on, now when i was in school, unexpectedly, kulot was in my school as well, she toldher mom not to send her in other school for her friends used to be in my school, I was happy but the happiness i felt was just temporary, we did not became classmates. Hence a lot of guys were getting closer to her, so instead of expressing my self which at that time is quite obvious, i kept distance and ran against her. i focused on my study until the 2nd year went by. The love letter quote was a rampant gimik to our classroom that time. We are making a fraud love letters and send it to whoever in the class. One day, i wrote a letter and left it in my classmates desk named" itla". One of my classmates was watching me. The next day i was teased to her. imagine, haisssst.. but thtas one more thing i enjoy during my high school life. Amazing. I then asked my classmates to top teasing me to itla, and they did. however there are occasions that they still doing it. Until one day, i dont know what sparks she got, i fond her very pretty, i dont know but it fells like she s like a glittering stars in my eyes. I let my self get close to her. I make very friends to her and even transfer to the seat next to her. A year did pass but still i hold the emotions i have inside. Not telling her what i felt for her. She then fell inlove with a friend. As a gentlemans rule never take away the others girl. i give space and forget about itla. I move on. This time i, ill make sure that everything will b alright the next time. I have a classmate whom i used to know since our freshmen years but i just noticed her existence during our senior years. lets just hide her in the code: "buwaya". I admit i was fascinated with her beauty. shes very pretty that all the guys in the class could hook up to her. We been table mates in our drafting classes. we been gropmates in school projects and even seatmates in other subject, secretly i fell inlove, it just like im an ice cream siding to fire who melts everytime shes beside me. To note, i did not express my feelings. I think its a must after a couple of attempts with the other. LOL..Buyawa end up with a friend of mine. i am happy that she was able to share a relationship with my friend, but she still the reason of misunderstanding between my two friend who felt the same way. Now if you ask me about her, maybe i can strongly deny, They were not able to generate proofs for it. But if my two friend will be asked, they will laugh at it. for them, it was a charged to experience. The recent girl that im in to with was a very closed friend. weve been together for about eight years now. that was since our freshmen years in high school until now that we used to hang out with. she did not know that i was feeling differently toward her. her name was "bukaw". if you read this post sorry,hehehehe, but as i said, it was a part of the past. back to the story. i was making a bridge for my best bud kirby because she was inlove with bukaw ever since. Bukaw is my barkada. we used to hang out with with out malice. but that time. hmmmmm.. i dont know. anyway. we come to a point that i can barely see her eyes because of shyness. And since in ome other situations she was considering me as her boy friend or let me say escort. so our friends in some part really teased us and as a natural joker to them we also respond to the outstorming joke. The original plan was to get her for my buddy was moved sideways by winning her foe myself. But then again, i maybe such a good friend that i cannot even traitor him. So ill let go of the feelings and let her go for my buddy. even it hurts maybe i could find another woman for me. hehhhehehe. however the life really so painful that she never end up in any of us, hence she end up with another guy. Like what othe rsay, if me and kirby were asked about her. we say: past is past. mybe to laugh the crazy things weve done. Up to the present, All the girls that are mentioned happen to be my closes friend. maybe some of them dont know that i love them thats why they keep theirselves close to me. as a gentleman, i can wait when the real and true love will come.Its a part of our life to give the rest of your life to the person of your better half. sounds corny but i still believe in fate destiny and of course ture love.